FC Hoogeinde zwaaide op het eind van het seizoen de bijna 34-jarige Cengiz Kaplan uit. Aan de basis van zijn beslissing liggen meerdere redenen. Het stilaan wegebben van de motivatie is er één van, naast de pijntjes die steeds meer de kop beginnen opsteken. Daarnaast vergt ook het gezin steeds meer aandacht.

Cengiz Kaplan (FC Hoogeinde). Foto: www.qwopix.be – Marijn De Keyzer.

“Het klopt dat er meerdere redenen zijn om te stoppen met voetballen. Ik ben onlangs voor de derde keer papa geworden en ik besef dat er thuis ook meer aandacht en tijd gevraagd wordt. Als je begint te tellen dan ben je op een week toch wel behoorlijk wat tijd van huis weg. Er zijn door de week twee trainingen en in het weekend wordt er een wedstrijd gespeeld.”

“Stilaan was ook de motivatie om te voetballen aan het vergaan, hoewel ik nog steeds graag voetbal. Collega voetballers zullen dit gevoel ongetwijfeld begrijpen, maar in België wordt er veelal door de weersomstandigheden op drassige velden gevoetbald en dat kan ik echt wel missen. Om er toch te geraken moet ik mij mentaal vaak pushen.”

“Een derde reden is dat ik besef dat ik niet meer over het lichaam van een twintiger beschik. De recuperatie en herstel verlopen toch wel wat langer dan pakweg een jaar of vijf geleden. De laatste jaren heb ik behoorlijk wat wedstrijden gespeeld zonder dat ik volledig hersteld was of pijn had. Ik heb sinds mijn zes jaar heel wat matchen gespeeld, het is genoeg geweest.”

“Ik ben op 6-jarige leeftijd beginnen voetballen bij het toenmalige FC Nieuwkerken, het huidige SK Sint-Niklaas. Dit met dank aan mijn vader, die toen al had opgemerkt dat ik toch wel over wat voetballende kwaliteiten beschikte. Dus bij deze een dikke dank u wel aan mijn papa.”

“Ik ben bij Nieuwkerken gebleven tot mijn dertiende, waarna het richting SK Gerda ging, waar ik op mijn zeventiende debuteerde in het eerste elftal. Vandaar ging het voor drie seizoenen naar Belsele, voor drie seizoenen naar Sint-Pauwels en dan één seizoentje bij KFC Vrasene, wat eigenlijk een misstap was. Ik dacht oud liefde roest niet en ben dan teruggekeerd naar Sint-Pauwels, maar dat was een tegenslag want daar was een andere trainer die mij niet moest. Ik sluit, na zeven fantastische jaren, mijn voetbalhoofdstuk af bij FC Hoogeinde. We hebben daar twee eindronden gespeeld in vierde provinciale en zijn gepromoveerd naar derde, waar we nogmaals de eindronde gespeeld hebben.”

“Dankzij de inzet van gans de club zijn we erin geslaagd om Hoogeinde naar een totaal ander niveau te brengen. Het is niet meer de ploeg waar men vroeger makkelijk punten ging pakken, het is nu een ploeg waar men tweemaal goed over nadenkt. Van onderschatting is helemaal geen sprake meer.”

“De beste herinneringen hou ik over aan het pas afgelopen seizoen. Dit was er één waar ik tien goals heb gescoord en 13 assists heb gegeven. In verschillende wedstrijden waren er belangrijke doelpunten, zoals in de match tegen Eksaarde waar we bij de rust 0-1 achter stonden en we na rood van een ploegmaat met tien man verder moesten. We hebben toen één en ander geforceerd en op een corner van mij konden we gelijk maken. In de laatste minuut kon ik zelf de 2-1 maken. Ik was zodanig uitgeput dat ik mijn goal zelfs niet kon vieren.”

“Een andere herinnering gaat naar de match tussen Gerda en Stekene, dat kampioen speelde en in dat seizoen geen enkele wedstrijd meer dan twee goals had tegen gekregen. Ik heb daar als 17-jarige verandering in gebracht. Ik scoorde het derde doelpunt en we speelden 3-3 gelijk. Dit was misschien mijn enigste doelpunt dat seizoen, maar wel één van de mooiste uit mijn carrière.”

“De trainer die belangrijk is geweest voor mij is Geert Mariman, de huidige trainer van SV Blauw Wit Temse. Het is hij die mij de kans gegeven heeft om te debuteren in de eerste ploeg van SK Gerda. Hiervoor zal ik hem eeuwig dankbaar zijn.”

“Al hoewel ik weet dat ik binnenkort de kriebels ga krijgen is voor mij het veldvoetbal alleszins gedaan. Ik ga mij voortaan amuseren met mijn gezinnetje. Mogelijks sluit ik mij wel ergens aan bij een zaalvoetbalploeg, waar op dit moment veel van mijn ex-ploegmaten aan mijn mouw trekken. Wekelijks eens een uurtje zaalvoetballen moet nog wel lukken.”

Voetbal – 3de provinciale E (M) – KFC Hoogeinde