SV Blauw Wit Temse zwaait ook Maxim Van Hiel uit, niettegenstaande hij pas 29 jaar is hangt hij zijn schoenen aan de haak. De combinatie van voetbal en zijn drukke beroepsbezigheden deden hem tot deze beslissing komen. Voor hem komen zijn gezin en zijn werk op de eerste plaats.
“Er zijn meerdere reden waarom ik heb beslist om te stoppen met voetballen” geeft Maxim Van Hiel aan. “Naast mijn job als LO-leerkracht in het onderwijs ben ik ook actief als personal trainer & physical/performance coach. Dit neemt best wat tijd in beslag. Het krijgen van een dochtertje, nu bijna twee jaar geleden, heeft ervoor gezorgd dat voetbal de kleinste bijzaak in mijn leven is geworden. Buiten kraakbeenlijden aan beide knieën en enkels viel het blessureleed op zich wel mee.”
“Aks 5-jarige ben ik beginnen voetballen op FC Nieuwkerken, waar ik de nationale reeksen heb doorlopen en dit tot mijn dertien jaar. Dan heb ik de overstap gemaakt naar RS Waasland, waarna ik de fusie met Waasland-Beveren heb meegemaakt. Daar heb ik tot mijn 16de gespeeld, waarna ik overgestapt ben naar het ‘volwassen voetbal’ bij Sp. St. Gillis-Waas in 4de nationale.”
“Ik heb daar veel geleerd waarna ik de transfer naar eerste provincialer SK Kemzeke heb gemaakt. Dit was trouwens het jaar dat ze failliet zijn gedraaid, waarna ik de overstap heb gemaakt naar KFC Vrasene, dat toen in tweede provinciale speelde. Daar ben ik een drietal seizoenen gebleven, om dan – na een blessurejaar – naar KSK Kallo over te gaan. We zijn dan kampioen geworden en zijn gepromoveerd van derde naar tweede. Toen heb ik beslist om volledig voor de vriendschap te gaan binnen het voetbal, waardoor ik samen met mijn beste kameraden drie seizoenen geleden de overstap heb gemaakt naar SV Blauw Wit Temse. Die Kallo-bende waren de laatste jaren mijn drijfveer.”
“De kampioensjaren, zowel bij de jeugd als driemaal in de A-kern, zullen mij altijd bijblijven. Wat mij evenwel het meest zal bijblijven zijn de mensen die op mijn pad zijn gekomen, van ploegmaats tot vrienden voor het leven.”
“Ik wil eerst en vooral alle coaches bedanken die mij mee hebben gevormd, in het bijzonder die van de laatste seizoenen, namelijk Geert Mariman, Jurgen De Stobbeleir en de daar bijhorende T2’s. Toch wil ik in het bijzonder Filip Strobbe bedanken, zowel als mens, als trainer, dan als vriend. Als Filip dit leest, zal hij ongetwijfeld weten waarom.”
“Het jaar op Kemzeke was er één om nooit te vergeten, ondanks het faillissement. We zijn als één groep blijven gaan, hebben ons geamuseerd en zijn vrienden schoonbroers geworden (@Reinout Van Guyse) . Deze groep is samen gebleven dankzij Filip en Danny De Wilde. Dit was het kanteljaar in mijn carrière als voetballer.”
“Beroepshalve blijf ik sportief sowieso actief. Ik neem nu op sportief vlak een sabbatjaar, daarna zullen er ongetwijfeld nieuwe doelstellingen volgen.”
Voetbal – 3de provinciale E (M) – SV Blauw Wit Temse
