Bij Robur zwaaien ze de 39-jarige Tom Rooms uit, diverse blessures deden Tom deze beslissing nemen. Hij hangt niet helemaal zijn schoenen aan de haak. Wie hem vanaf volgend seizoen nog aan het werk wil zijn zal moet gaan kijken naar Bondgalm dat uitkomt in de zondagsreeks van Walivo.
“De vele kleine blessures hebben mij inderdaad doen beslissen om te stoppen” vertelt Tom Rooms. “Ik ben op zesjarige leeftijd begonnen bij VW Hamme, met als doel ooit te kunnen spelen in de eerste ploeg. Ik heb daar kunnen genieten van een goede jeugdopleiding. Dit leverde zijn vruchten af want op 16-jarige leeftijd werd ik geselecteerd voor de Oost-Vlaamse selectie. Daar heb ik samengespeeld met ondermeer Tom De Sutter.”
“Toen ik zeventien was debuteerde ik in het eerste elftal van VW Hamme, dat toen in tweede nationale speelde. Ik herinner mij namen als Ludwin Van Nieuwenhuysen, Thomas De Meyer, Tom Van Hyfte en Bart Goossesn. Zij hebben een mooie carrière kunnen uitbouwen, ik moest gas terugnemen door slechte knieën.”
“Mijn mooiste herinnering bij VW Hamme was mijn invalbeurt tegen SK Beveren voor de Beker van België. Beveren heeft deze beker ook gewonnen in dat jaar. Daarna ben ik verhuisd naar SK Lebbeke (3 seizoenen). Daar heb ik heel wat plezier beleefd, onze trainer was toen Floris Verstraeten.”
“Na die drie jaar ben ik ploeggenoot Stefaan Van Laere gevolgd naar Bambrugge, waar ik zes jaar actief was. Met kleppers als Jens Haelterman, Kevin Goossens, Tim Arijs, Stefaan Van Laere, Yannick Temmerman en Lars Wantens speelden we elk seizoen naar de kop. Wat mij daar vooral is bijgebleven is enerzijds de gedrevenheid en het enthousiasme en anderzijds de feestjes.”
“Na zes jaar was de tijd gekomen om dichterbij huis te gaan spelen. Zo belandde ik bij KVK Robur, waar we het eerste jaar al direct kampioen speelden. In eerste provinciale hebben we toch ook wel mooie resultaten geboekt. Hier denk ik dan aan ploeggenoten Kevin Segers, Nicolas Van Buyten, Steven De Graeve, Tjorven Quintelier, Robert Minea en nog zoveel schitterende sjotters. Ook de jaarlijkse stage was steeds geslaagd.”
“Helaas besloot de club om van twee ploegen naar één ploeg te gaan en te gaan spelen in derde provinciale. Samen met Michael Van Hoey hebben we daar onze ervaring gedeeld en hebben we samen heel wat plezier beleefd. De laatste twee seizoen had ik te kampen met vrij veel kwaaltjes waardoor ik beslist heb om in het provinciaal voetbal de schoenen aan de haak te hangen.”
“Op zich doe ik het spelletje wel nog graag. Ik ga dan ook op zondag, onder kameraden, bij Bondgalm spelen. Het doel is voornamelijk nog wat plezier te maken, want daarvoor heb ik het eigenlijk toch altijd gedaan.”
Voetbal – 3de provinciale E (M) – Robur
