De 32-jarige Taner Durnus vertrekt bij kampioen FC Daknam door de grote poort. De combinatie van voetbal, werk en gezin worden steeds moeilijker. Toch neemt hij niet helemaal afscheid van het voetbalspelletje, aangezien hij de overstap maakt van het provinciaal voetbal naar het liefhebbersvoetbal.

Taner Durmus neemt afscheid met de titel bij FC Daknam. Foto: www.qwopix.be – Marijn De Keyzer.

“De eerste club waarbij ik was aangesloten was Royal Racing Club Wetteren” aldus Taner Durmus. “Ik was zes jaar toen ik daar begonnen ben en waar ik ook alle jeugdreeksen heb doorlopen. We zijn destijds éénmaal kampioen gespeeld op gewestelijk niveau en tweemaal op provinciaal niveau.”

“Ik heb daar heel fijne herinneringen aan overgehouden. Ik heb bovendien altijd het geluk gehad om goeie trainers te hebben gehad, het was onder de trainers meestal – bij wijze van spreken – een gevecht om onze ploeg te mogen coachen.”

“Daarna heb ik twee seizoen bij FC Edeboys gespeeld, om dan eigenlijk de rest van mijn voetbalcarrière bij FC Daknam te spelen, op uitzondering van twee seizoenen bij Zele B. “

Taner Durmus (FC Daknam). Foto: RV.

“Het was mijn ambitie om mijn laatste seizoen mee te helpen aan de promotie van FC Daknam van vierde naar derde provinciaal. Ondanks zijn ontslag naar het einde van het seizoen toe gaan alle credits toch wel naar Timo Anthuenis. Het is hij die de ploeg heeft gevormd waarmee we kampioen zijn geworden.”

“Wat mezelf betreft denk ik mij geen mooier afscheid kon wensen dan door het behalen van de kampioenstitel. Op die manier kan ik door de grote poort afscheid nemen van FC Daknam.”

“Ik wil graag alle trainers bedanken die ik gedurende mijn ganse voetballoopbaan heb gekend. Uiteraard zal ook het kampioenschap 2015/2016, met als trainer Ronald De Somviele, mij steeds bijblijven. Niettegenstaande Swa en Leo helaas niet meer onder ons zijn wil ik hen toch ook bedanken. Zij hebben veel betekend voor mijn carrière, maar ook voor FC Daknam.”

“Ik stop nu in het provinciaal voetbal omdat de combinatie tussen trainen en mijn job steeds moeilijker werd. Ik krijg nu ook wat meer tijd voor mijn gezin. Aangezien de liefde voor het spelletje er toch nog steeds is word ik actief in het Walivo- liefhebbersverbond. Door het werk heb ik ook geen ambitie om trainer te worden.”

Voetbal – 4de provinciale E (M) – FC Daknam