Na heel wat kaatseizoenen hangt Danny Van Duysen zijn spreekwoordelijke handschoenen on den oak. Hij zal bij kaatsclub Baasrode VA actief blijven als coach van de eerste ploeg alsook jeugdverantwoordelijke. Daarnaast zal hij als zevende man fungeren, indien ze hem nodig hebben.
“Mijn ouders hadden vijf kinderen waarvan vier jongens”, begint Van Duysen zijn verhaal. “En we waren alle vier besmet met het kaatsvirus. Op ons koertje speelden we tegen elkaar wedstrijdjes toen ik ongeveer vijf jaar was. In 1976 werd kaatsclub Rap en Vlug Kastel opgericht. Daar ben ik dan samen met mijn broer Rene beginnen kaatsen bij de pupillen. Rene had in feite het meeste talent. Ook mijn broer Ludwig speelde bij de jeugd en mijn oudste broer, Eugene, speelde al bij de volwassenen. Mijn zus Marie-Louise was onze vurigste supporter. Het speciale aan dat jaar was dat Kastel in elke jeugdcategorie en de eerste ploeg kampioen werd van het gewest, wat echt wel uitzonderlijk was toen. In alle jeugdcategorieën won ik tal van gewestelijke, Vlaamse en Belgische titels.”
“Na de jeugd stroomde ik door naar de tweede ploeg van Kastel. We werden met die ploeg gewestelijk kampioen, Vlaams kampioen en vice-kampioen van België. Daarna kreeg ik mijn kans in de eerste ploeg van Kastel. Daar speelde ik tot mijn 25e. Ik won toen verschillende titels alsook drie maal de beker van de Koning. Vervolgens kreeg ik de kans om naar Baasrode VA te gaan, die net gepromoveerd waren naar eerste nationale. In mijn eerste tien jaar won ik tweemaal de supercup en tweemaal vice-kampioen van België. Ik voelde mij goed bij de club maar desondanks ben ik aan enkele andere passages begonnen. Zo speelde ik drie jaar bij Terjoden, vijf jaar bij Oppuurs, drie jaar bij Herdersom en drie jaar bij Zogge. Daarna sloot ik terug aan bij Baasrode, waar ik de laatste vier jaar actief was. Maar ook volgend seizoen zal ik stand-by blijven voor noodgevallen, en zal ik de coaching op mij nemen.”
Doorheen dergelijk goed gevulde carrière zullen er bepaalde zaken Danny Van Duysen bij blijven. “Dan denk ik in de eerste plaats aan de jeugdjaren bij Kastel met wijlen Tony Baert als voorzitter. Daarnaast ook de kans die ik kreeg bij Baasrode in eerste nationale. Met Zogge speelden we de grote finale in Acoz van de beker van België, en dat als ploeg uit tweede nationale. Verder blijft mij ook het spelen op de Grote Markt van Brussel bij, waar ik liefst dertien keer mocht spelen. Dat was telkens speciaal”, vertelt Van Duysen.
“Het is een lange carrière geworden. En dat zou natuurlijk niet gelukt zijn zonder een vrouw die daar volledig in meegaat. En dat bovendien met vijf kinderen. Dus echt respect en een dikke dank-u-wel aan mijn vrouw Anja. Met onze drie meisjes en twee zonen, die ook zot zijn van het kaats-spel, is de toekomst verzekerd. Ik heb alles uit mijn carrière gehaald, maar het allerbelangrijkste dat ik eraan overhield zijn de vele vrienden uit Vlaanderen en Wallonië”, besluit Danny Van Duysen.