Bij PD Kruibeke hangt de 38-jarige Johan Krijgsman zijn ‘Schoenen on den oak’, al is dat niet absoluut. Hij is ingeval van nood bereid de Kruibekenaars te depanneren.

Johan Krijgsman (PD Kruibeke) in duel met Tycho De Bock (FC Daknam). Foto: www.qwopix.be – Marijn De Keyzer.

“Ik ben beginnen voetballen toen ik vijf jaar was en heb twintig jaar in de eerste ploeg gespeeld” vertelt Johan Krijgsman. “Ik ben eigenaar en CEO van ERA en was eigenlijk vorig seizoen al gestopt. Mijn job en het voetbal waren niet meer combineerbaar, maar met het akkoord van de club, de spelers en de trainers ben ik blijven spelen, maar vrijwel zonder te trainen. Op het eind van het seizoen werd het te extreem en voelde ik mij daar niet goed meer bij, dit ondanks er geen verschil te merken was op matchniveau. Uiteindelijk heb we dan afgesproken om dit seizoen nog eens te depanneren indien dit nodig was. Zo heb ik toch nog zes matchen gespeeld en puur voor de fun om de zes weken ook nog eens met de reserven. Ik heb gans mijn voetbalcarrière voor het plezier gespeeld, maar ook om mijn hoofd eens leeg te maken.”

“Ik heb, op uitzondering van één jaar bij de nationale jeugd, van bij de jeugd tot bij de reserven van Juventus Schoonaarde gespeeld. Dat jaar bij de nationale jeugd was niet combineerbaar met school en het werk van mijn ouders. Ik heb dan één jaar in de eerste ploeg van Wieze gespeeld, een vijftal jaren bij Gerda en vervolgens vijf jaar bij Svelta Melsele B. Daar zijn we op een bepaalde moment ontsnapt aan de degradatie en kenden daarna jaren van groei. Jammer genoeg verloren we toen in de laatste eindrondematch de promotie naar tweede.”

Johan Krijgsman (PD Kruibeke). Foto: RV.

“Ik hou aan al die jaren veel mooie herinneringen over. Wat mij zal bijblijven zijn vooral de sterke emoties, de vriendschappen, kortom gebeurtenissen die je nooit meer vergeet. Ik heb ook met meerdere mensen samengespeeld, mensen waar ik ook professioneel zaken mee heb gedaan. Dat ging van samen een bedrijf opstarten, tot samen investeren in vastgoed, maar ook tot het klant zijn bij hun bedrijf. Sommigen werken voor mij, met anderen heb ik samengewerkt.”

“De trainer die mij het meest zal bijblijven is Danny Pfaff. Langs de zijlijn was hij wijze van spreken een ‘bullebak’, maar het is Danny die mij heeft leren verdedigen, maar ook heeft leren genieten van het voetbal. Anderzijds was het een super lieve mens die zijn team door het vuur liet gaan. Maar ook de mensen die er net naast vielen, maar toch de juiste mentaliteit hadden, gaf hij op het juiste moment hun kans. Als je Danny wat kende en mondig was zoals ikzelf, dan was dat eigenlijk soms wel grappig. Ik had er gewoon een goeie klik mee, hij is vier jaar mijn trainer geweest.”

“Het komend seizoen komt er in opvolging van Lars een nieuwe trainer. We zien wel of het nodig is dat ik komend seizoen ook nog eens depanneer. Om de zoveel maand ga ik wel nog eens met de reserven mee doen. Als ik dat doe is men bij PDK zo dankbaar en dat is bijzonder fijn. Ik heb zeker niet de ambitie om trainer te worden, dat is niet combineerbaar met mijn job”.

“Misschien koop ik ooit wel eens een club, maar dan op een hoog niveau” klinkt het met een knipoog. ”Wie weet kan ik dan mijn visie op bepaalde zaken omzetten in de praktijk. Ik zal er wel nog wat moeten voor werken, aangezien ik het eerder zie op topniveau.”

Voetbal – 4de provinciale E (M) – PDK Kruibeke