Robert Minea neemt, op 30-jarige leeftijd, afscheid van het voetbal. Hij speelde zowel in de nationale als de hoogste provinciale reeksen, toch is hijzelf van oordeel dat er meer in zijn carrière had gezeten.
“Ik stop inderdaad definitief met voetballen” aldus Robert Minea. “Op de keeper beschouwt ben ik eigenlijk midden van vorig seizoen al gestopt. Alleen besefte ik toen niet dat de zoveelste knieblessure daadwerkelijk het einde betekende van mijn voetbalcarrière. Een carrière waar ik veel te weinig heb uitgehaald. Dit had enerzijds te maken met mijn blessures, maar ook door mijn eigen mentaliteit.”
“Als ik terugblik heb ik zeer veel mooi momenten meegemaakt en kampioen gespeeld met Sint-Niklaas, Robur en Beveren. Buiten eerste klasse en derde en vierde provinciale heb ik in alle reeksen van ons voetbal gespeeld.”
“Alles is begonnen bij het toenmalige SK Sint-Niklaas, dat toen nog op Puyenbeke speelde. Dit was tevens de laatste ploeg van mijn vader. In de jeugd heb ik ook nog bij Nieuwkerken, Lokeren en Bevenen gespeeld. Op mijn achttiende heb ik dan mijn debuut gemaakt in de eerste ploeg van SK Sint-Niklaas. Dit was in derde nationale, met als trainer Regi Van Acker. Ik herinner mij nog dat ik bij mijn debuut tegen Deinze scoorde en dat we dat jaar meteen ook promoveerden naar tweede nationale. In de eindronde zat ik weliswaar enkel op de bank. Door de vele inkomende transfers heb ik toen maar een handvol wedstrijden mogen spelen. Daarna heb ik nog gespeeld bij Mariekerke – op uitleenbasis van Sint-Niklaas – Bornem, Robur, Haasdonk en KSK Beveren.”
“De trainer die op mij het meeste indruk gelaten heeft was zonder enige twijfel Yves Van Borm. Ik heb hem twee jaar bij Bornem gehad. Het was ook de enige trainer naar wie ik in mijn carrière heb opgekeken. Dat had mogelijks te maken met het feit dat hij mij meerdere keren, in volle kleedkamer, op mijn plaats heeft gezet.”
“Mijn mooiste voetbalherinnering is het kampioen spelen met Robur, dat zal mij altijd bijblijven. We hadden daar destijds een fantastische ploeg, dat was echt wel een hechte vriendengroep. Ik denk aan gasten zoals Nicolas Van Buyten, Xavier Verstraeten, Jonas Heuvinck, Steven de Graeve en Tjorven Quintelier. Dat waren stuk voor stuk geweldige voetballers en steunpilaren van de ploeg. Met Nicolas en Xavier heb ik trouwens jaren samengespeeld bij de jeugd van Beveren. Het is dan ook onvergetelijk dat we vele jaren later terug werden herenigd en bovendien met Robur kampioen speelden. Ook al zien we elkaar niet meer wekelijks nu we ons gezinnetje hebben, de band die we hebben is voor altijd.”
“Ik denk niet dat ik actief blijf in het voetbal. De volgende keer dat ik langs de zijlijn zal staan is wellicht als ons zoontje Mason de eerste keer zijn voetbalschoenen aantrekt.”
Voetbal – 1ste provinciale (M) – KSK Beveren
