Geplaagd door heel wat blessureleed neemt de 27-jarige Mats Oostvogels, met een krop in de keel, afscheid van het actieve voetbal. Hij kan alvast terugblikken op een carrière van 21 jaar, die ooit begon op 6-jarige leeftijd bij Eendracht Verrebroek.
“Het is echt met pijn in het hart dat ik het voetbal vaarwel zeg” geeft Mats Oostvogels mee. “Ik heb heel wat jaren blessureleed gehad, het moment is dan ook gekomen om mijn schoenen aan de haak te hangen. Zo had ik op mijn 16de een enkelbreuk, die de rest van mijn voetballoopbaan toch wel beïnvloed heeft. Daarna kwamen de klachten aan mijn knieën. Op een bepaald moment gaven de sportdokters mij de raad om te stoppen met voetballen. Aanvankelijk kwam dat niet binnen, het is pas de tweede keer dat het echt tot mij doorgedrongen is. Op dat moment besefte ik dat het gedaan was. Dit is een beslissing die mij enorm zwaar valt, voetbal was namelijk mijn eerste liefde. Meer dan twintig jaar heeft het mij plezier, vriendschap, discipline en een massa aan onvergetelijke herinneringen gebracht.”
“Het is allemaal begonnen bij Eendracht Verrebroek, waar ik aansloot toen ik zes jaar was. Daar is de vonk overgeslagen en had de voetbalmicrobe mij te pakken. Daarna ging het richting Svelta Melsele en dit van mijn 12 tot mijn 17 jaar. Daar heb ik enkel maar goede coaches gehad met als belangrijkste Danny Pfaff, David Penneman, Steve De Schepper en Patrick Waem, om er een paar te noemen.”
“Daarna kreeg ik de kans om voor KSK Beveren/Yellow Blue te spelen, waarbij de titel in het seizoen 2018/2019 het hoogte punt was. Het is als jonge gast onvergetelijk om veel vertrouwen te krijgen en in zulk een seizoen alles te spelen. Toen het plezier even verdween ben ik teruggekeerd naar Svelta Melsele. Daar heb ik het voetbalplezier teruggevonden dankzij de meest hechte en fantastische voetbalgroep die ik ooit heb gekend. Men heeft mij zowel op als naast het veld enorm veel steun gegeven en daar ben ik hen voor altijd dankbaar voor.”
“Het laatste hoofdstuk in mijn voetbalcarrière heeft zich afgespeeld bij KSK Kallo. Met een krop in de keel neem ik daar nu afscheid van, maar ook met een hart vol dankbaarheid. Nog geen 27 jaar zijnde en al vaarwel zeggen tegen iets wat zo’n groot deel van mijn leven was, dat doet enorm veel pijn.”
“Dit alles in combinatie met mijn verhuis naar het Gentse, mijn functie bij Rode Kruis Vlaanderen en de zware blessures hebben mij gedwongen om er een punt achter te zetten. Ik ben nog even zoet met dit alles alvorens ik een nieuwe sport vind, maar ik zal me zeker fit houden.”
Voetbal – 2de provinciale C (M) – KSK Kallo
