De combinatie tussen werk en de opstart van een eigen zaak hebben doelman Jens Schroyens doen beslissen om op 28- jarige leeftijd een punt te zetten achter zijn voetbalcarrière. We blikten even met Jens Schroyens terug op zijn voetballoopbaan.
“Het is tijd om andere dingen te gaan doen in het leven” start Jens Schroyens ons gesprek. “Naast mijn hoofdberoep heb ik ook een eigen zaak opgestart en dit alles werd steeds moeilijker om te combineren met het voetbal. Het was dan ook een logische keuze dat ik een stap terugzet.”
“Het voetbal is voor mij begonnen op 6-jarige leeftijd bij KSK Kallo, waar op dat moment mijn vader actief was als keeperstrainer bij het eerste elftal. Dat neemt niet weg dat ik mijn jeugd voornamelijk heb doorgebracht in het nationaal voetbal. Dat was eerst bij Waasland, daarna ging het dan naar KSC Lokeren, om op mijn 16de terug te keren naar Waasland-Beveren.”
“Het was daar dat ik van mijn 17de tot mijn 19de heb mogen proeven van het eerste elftal. Voor mij was dit toch wel één van de hoogtepunten van mijn carrière, ik mocht toen meetrainen met profs zoals Colin Coosemans en Kenny Steppe. Twee schouderblessures gooiden jammer genoeg roet in het eten. Hierdoor moest ik dan noodgedwongen afzakken naar het provinciale voetbal. Ik heb toen twee seizoenen bij KJV Kruibeke gespeeld, waarna ik naar Branst – het huidige Mariekerke-Branst – ben getrokken. Vervolgens ben ik voor nog een jaar teruggekeerd naar KJV Kruibeke, om uiteindelijk nu af te ronden met vier mooie seizoenen bij Herleving Sinaai.”
“Als ik op dit alles terugblik dan hou ik hier veel mooie herinneringen over. Er is uiteraard de prachtige ervaring bij het eerste elftal van Beveren, maar ook het samenspelen met mijn goeie vriend Ben Lardenoit bij Kruibeke zal ik nooit vergeten. Er is ook nog het mooie seizoen bij Sinaai, waarin we vierde zijn geëindigd, dit alles met een topgroep en onder leiding van hoofdtrainer Tjorven Quintelier en keepertrainer Bjorn De Vuyst.”
“Er zijn wel een aantal trainers die een blijvende indruk op mij hebben achtergelaten. In mijn jeugdjaren was dit ongetwijfeld Yves Van Der Straeten, een ervaren doelman die mij heeft begeleid in een belangrijke fase van mijn ontwikkeling als doelman. Het is dankzij zijn kennis dat ik destijds de stap heb kunnen zetten naar Lokeren. In mijn provinciale carrière heb ik wel wat trainers gehad, vooral bij Sinaai waar het duo Tjorven Quintelier en Bjorn De Vuyst er toch wel bovenuit staken. Ik zal ook Luc De Roover bij Kruibeke niet snel vergeten, zowel als trainer dan als mens.”
“Ik ga sportief niet direct nog actief blijven, ik neem sportief echt wel een stap terug. Voetbal maakt geen deel meer uit van mijn dagelijks leven. Het is nu tijd om andere dingen te ontdekken, wat dat precies zal zijn weet ik op dit moment nog niet. We zien wel wat de toekomst brengt.”
Voetbal – 2de provinciale C (M) – H. Sinaai
