Na elf seizoenen actief te zijn geweest bij VK White Boys neemt de 41-jarige Abderrahman El Mahri afscheid van het actieve voetbal. Hij houdt alvast fijne herinneringen over aan zijn voetballoopbaan. Met de terugkeer van VK White Boys naar tweede provinciale kan hij alvast in schoonheid afscheid nemen.
“Ik kreeg de laatste jaren steeds vaker las van blessures, wat natuurlijk samenhangt met de leeftijd “ motiveert Abderrahman El Mahri – Mboh voor de vrienden – zijn beslissing. “Bovendien wordt het ook steeds moeilijker om me na een zware werkdag nog op de laden voor een avondtraining en al zeker tijdens de donkere en koude maanden. Ik ben werkzaam in de bouw, wat toch wel fysiek zwaar is. Op de duur voel je dat, de combinatie van dit alles werd te belastend.”
“Ik ben beginnen voetballen op mijn veertiende in Marokko. Ik heb daar gevoetbald op het niveau van eerste provinciale. Tijdens mijn universitaire tijd in Agadir heb ik met het team van de universiteit de beker van Marokko voor universiteiten gewonnen. Dit is voor mij echt een moment om nooit te vergeten.”
“Op mijn 28ste ben ik dan naar België verhuisd, waar ik aanvankelijk zaalvoetbal speelde in Sint-Gillis-Waas. Van 2012 tot 2015 heb ik bij KFC Vrasene gevoetbald onder trainer Bert Cluytens. Van 2015 tot 2025 volgde dan een mooie periode bij VK White Boys, dit onder leiding van Bryan Bultheel en Tom De Cleen.”
“Er zijn heel wat mooie momenten die mij zullen bijblijven, maar mijn omhaalgoal tegen SK Berlare springt er echt wel uit. Bovendien hebben we die match ook nog gewonnen. Daarnaast zijn er ook nog de drie promoties naar tweede provinciale met VK White Boys, dat zijn hoogtepunten die ik nooit zal vergeten.”
“De trainer die mij zonder enige twijfel zal bijblijven is Bryan Bultheel. Bryan is voor mij meer dan een trainer geweest. Hij is iemand die betrokken is, hartelijk en altijd bereikbaar ook buiten het veld. Ook toen hij naar KFC Vrasene is vertrokken hebben we contact gehouden. Hij is diegene die mij zowel door mooie als moeilijk momenten heeft geholpen. Woorden schieten tekort om te beschrijven wat Bryan voor mij betekend heeft.”
“Ik blijf zeker sportief nog actief, al zal het vanaf nu op een andere manier zijn. Mijn job in de bouw is op zich al behoorlijk fysiek. Toch wil ik mijn conditie wel wat op peil houden. Ik denk er dan ook aan om mij aan te sluiten bij een fitnessclub. Op die manier blijf ik in beweging, maar zonder de druk van de wedstrijden en de trainingen.”
“Het is met pijn in het hart dat ik afscheid neem van het voetbal. Ik heb deze beslissing al gedurende een paar jaar voor me uitgeschoven, ik voel dat het moment nu echt gekomen is. Ik kijk wel met veel dankbaarheid terug op alle jaren, de mooie momenten en de mensen die ik door het voetbal heb leren kennen.”
“VK White Boys blijft voor altijd in mijn hart, ik wens hen een schitterend seizoen toe in tweede provinciale. Een seizoen met veel overwinningen, plezier en vooral een sterke ploeggeest.”
Voetbal – 3dee provinciale E (M) – VK White Boys
